İsa’nın yerine başka birisi ölmedi mi?

Hristiyanlık hakkındaki yanlışlar zincirinin bir halkası da İsa Mesih’in ölmediği, O’nun yerine kendisini ele veren havarisi Yahuda İskariyot’un Tanrı tarafından İsa’ya benzetildiği ve öldürüldüğüdür. Hikâye şöyle gelişiyor: “Hz. İsa’yı tutuklamak için Yahuda’yla Getsemani bahçesine giren Romalı askerler gecenin köründe Yahuda’yı Mesih’le karıştırmışlar çünkü Tanrı Yahuda’yı İsa’ya benzetmiş. Sonuçta askerler yanlışlıkla Yahuda’yı yakalayarak onu çarmıha germişler, İsa Mesih ise ölmeden Allah’ın huzuruna alınmış.”

Diyelim ki bu söylenti gerçektir. Ama akla bazı sorular getirmektedir. Birincisi mantıksal olarak, Tanrı, insanlar kendisi hakkındaki gerçekleri daha kolay kabul etsinler diye, mucizeler gerçekleştirir, değil mi? Rivayet edildiği şekliyle Tanrı, Yahuda’yı İsa’ya benzeterek öldürülmesine sebep olup İsa’yı ise kendi yanına gizlice yükselttiyse, o zaman bu insanların doğruya değil yalana inanmalarına sebep olacaktı. Böyle bir mucize Tanrı’nın doğruluk sıfatına uygun düşmezdi.

1. Korintliler 15:3-4

Aldığım bilgiyi size öncellikle ilettim: Kutsal Yazılar uyarınca Mesih günahlarımıza karşılık öldü, gömüldü ve Kutsal Yazılar uyarınca üçüncü gün ölümden dirildi.

Yine de gerçekten Yahuda Mesih’in yerine çarmıha gerildiyse, Tanrı, bu gerçeği açıklamak için, neden İslamiyet’in gelişine kadar, 600 yıl daha bekledi ki? O zaman Tanrı bunca sene yanlış bir dinin yayılmasına mı neden oldu? O halde Tanrı aldatıcı bir Tanrı olmuş olmaz mı? Çünkü bu tarihe gelene kadar Hristiyanlığın temelini oluşturan İsa Mesih’in çarmıhtaki ölümü ve dirilişi dünya çapında hem İncil’in ayetlerinde hem de tarihçilerin yazılarında gerçek olarak kayda geçmiştir.

Yahuda’nın İsa Mesih’in yerine geçmesi imkansızdı, çünkü Yahuda İsa Mesih’i ele verdiği için vicdan azabı duymuş ve hemen sonra intihar etmiştir (Matta 27:5). Yahuda’nın kendini öldürmesinin ardından İsa Mesih çarmıha gerilmiştir. Daha önemlisi, İsa Mesih, ölüp dirilmesi gerektiğini havarilerine kendi ağzıyla defalarca önceden belirtmişti (bkz. Matta 16:21; 17:22-23; 20:17-18). Mesih’in kendisi, hizmetinin ölüm ve dirilişle tamamlanması gerektiğini iyi biliyordu, çünkü önceden belirlendiği gibi insanlık uğruna kendi canını vermeye geldi. İsa’dan yüzlerce yıl önce peygamberler Mesih’in dünyaya gelip insanların günahına karşılık ölmesi gerektiğini yazdılar (bkz. Yeşaya 53, Zekeriya 12:10, Daniel 9:26). Örneğin Peygamber Davut Mesih’in gelişinden yaklaşık 1.000 sene önce, daha çarmıh cezası bilinmezken şöyle yazdı: “Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar. Bütün kemiklerimi sayar oldum, gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar. Giysilerimi aralarında paylaşıyor, elbisem için kura çekiyorlar” (Mezmur 22:16-18). Bir araştırmacı, peygamberlerin Eski Antlaşma’da Mesih’in ilk gelişiyle ilgili 300′den fazla önbildiride bulunduklarını kaydetmişti.[8] Bu da Mesih’in bakireden doğuşundan (Yeşaya 7:14), ölümden sonra bedeninin çürümemesine kadar (Mezmur 16:10), ki bir ceset 3 gün sonra ancak çürümeye başlar, gibi birçok şaşırtıcı peygamberlik içeriyor. Yeni Antlaşma’ya (İncil’e) gelince, Mesih’in ölümü hemen hemen her bölümde geçiyor. Dolayısıyla, Mesih’in ölümünü inkâr etmek İncil’in temel taşını söküp atmak anlamına gelir. Özellikle Mesih imanlıları olarak İsa’nın ölümü ve dirilişi kurtuluşumuzun güvencesidir ve bu gerçekleri inkâr etmek Mesih’in müjdesini hiçe indirgemek olur (bkz. 1.Korintliler 15:12-19).

Tarihsel kayıtlar da çarmıhta ölenin İsa Mesih olduğunu doğruluyor. Örneğin Romalı Tasitus (55-120 M .S. – Hristiyan olmayan bir tarihçidir), İsa Mesih’in Pilatus tarafından çarmıha gerildiğini yazmaktadır.

1. Korintliler 1:23-24

Ama biz çarmıha gerilmiş Mesih’i duyuruyoruz. Yahudiler bunu yüzkarası, öteki uluslar da saçmalık sayarlar. Oysa Mesih, çağrılmış olanlar için – ister Yahudi ister Grek olsun – Tanrı’nın gücü ve Tanrı’nın bilgeliğidir.

2. yüzyılda yaşamış olan Grek tarihçi Lusian da Hristiyanlık inancını ilk olarak ortaya koyan adamın idam edildiğini anlatmaktadır. Bu kayıtların sahiplerinden hiçbiri Hristiyan değildir, hatta Hristiyanlığı nefretle eleştiren şahıslardı.[9] Sonuç olarak hangi tarihsel kaynağa bakarsak bakalım, tarih boyunca İsa Mesih’in çarmıha gerildiği kuşku duyulmadan kabul edilmektedir. Ayrıca, İsa’nın havarileri O’nun hem ölümüne hem de ölümden dirilişine görgü tanığı olan kişiler olarak, ölmeyi bile göze aldılar ki elçi Yuhanna haricinde hepsi Mesih uğruna şehit oldular.[10] Yaydıkları inancın merkezi olan gerçek, Mesih’in bedence ölümden dirildiği ve onlara defalarca göründüğü müjdesiydi (bkz. Elçilerin İşleri 26:22-26, 1.Petrus 2:21-25).

________________________________________

Dipnotlar

[8] Chuck Missler, “Cosmic Codes” Koinonia House, 1999, Sayfa 47.

[9] İsa Karataş, “Gerçekleri Saptıranlar” Lütuf Yayıncılık, (0212 516 45 89) İkinci basım, 1997. Sayfa 113-114.

[10] Josh McDowell, “Marangozdan da Öte” Zirve Yayıncılık (0216 355 04 00), Sayfa 43-51.