İnanç Bildirgemiz

TANRI:

Kendisini Kutsal Kitapta açıklayan Tanrı, evreni yaratan ve yöneten, her şeye kadir olan ve her şeyi bilen, kutsal, adil, lütufkâr ve her şeyden üstün sevgi dolu Rabdir. (1.Yuh. 4:8) İnandığımız Tanrı değişmeyen ve çoğalmayan bir yapıya sahip olduğu gibi tek ve sonsuz Tanrıdır. (1.Kor. 8:5-6) Yine de Kutsal Kitap’a göre Tanrı öz varlığında ezelden ebede var olan üç ayrı kişilik olarak görülmektedir: Baba, Oğul ve Kutsal Ruh. Bunların her biri Tanrı’nın tüm sıfatlarına sahip olarak birlikte Tanrı varlığının bütünlüğünü oluşturmaktadırlar. Bu kutsal birliğe “Üçlübirlik” deniyor. (Mt. 28:19, 2.Kor.13:14)

İSA MESİH:

İsa Mesih inancımızın temelindeki şahıstır. İsa ezelden beri Babası Tanrı’yla birlikte olup özbeöz Tanrı’dır. Dünyaya gelişi ve hizmeti yüzlerce sene önce Eski Antlaşmada peygamberler aracılığıyla birçok ayrıntılarıyla bildirildi. (Lk.24:25-27) Tanrı’nın Oğlu olan İsa Mesih insan bedenine bürünerek bakire Meryem’den doğup Beytlehem kasabasında dünyaya geldi. (Lk. 1:26-38) Yeryüzünde yaşarken İsa tam Tanrı ve tam insan olarak birçok mucizelerle ve günahsız hayatını sergileyerek, vaat edilen Mesih olduğunu ispatladı. (Yuh. 14:6-11) Özellikle bu iddiasından dolayı İsrail’in ileri gelenleri onu çarmıha mahkum ettiler. (Mt. 26:62-68) Dolaysıyla İsa Mesih günahsız ve suçsuz olduğu halde çarmıha gerildi, öldü ve gömüldü. Fakat üç gün sonra ölüm ve günah üzerindeki zaferini ispatlayarak Baba Tanrı onu ölümden diriltti. (1. Kor. 15:3-8). Dirildikten 40 gün sonra Tanrı’nın yanına alındı. İncil’in öğretilerine göre İsa Mesih sadece bir âlim ya da peygamber değildi, O dünyanın günahını ortadan kaldıran Tanrı kuzusuydu. (Yuh. 1:29) O çarmıhta dünyanın bütün günah yükünü üstlenerek kendisini insanlığın yerine feda etti. (Rom. 5:6-8) İncil öğretisine göre İsa Mesih dünyanın tek kurtarıcısıdır ve onun dışında kurtuluş mümkün değildir. (1.Tim. 2:5-6, E.İş. 4:12) Bugün İsa Mesih Allah’ın huzurunda diridir ve yakında kendisine inananları kurtarmak üzere dünyaya dönecektir. (Vah. 19:11-16) Sonra kendisi tahtta oturup bütün insanları yargılayacaktır. (Vah. 20:11-15)

KUTSAL RUH:

Tanrı’nın Kutsal Ruh’u, iman eden insanın ruhsal olarak yeniden doğmasını sağlar ve sonsuz kurtuluşunun güvencesi olarak onu mühürler (Yuh.3:3-8; Ef.1:13-14). Kutsal Ruh her bir imanlının içinde yaşar (Yuh.14:16; Rom.8:9), onu Tanrı’yla beraberlik içinde kutsal bir yaşam sürmesi için her yönden güçlendirir (Gal.5:22-23) ve ruhsal armağanlarla donatarak imanlılar topluluğunda ruhsal bir hizmet görmesi için yeterli kılar (1.Kor.12:4-7,11).

GÜNAHTAN KURTULUŞ:

Birçok inancın öğrettiği gibi bir Mesih inanlısı sevapları ya da iyilikleri aracılığıyla Tanrı’nın katında aklanamaz. (Ef. 2:8-9) İncil’e göre her insan Adem’den almış olduğu günahın ortak mirasçısıdır. Ayrıca kendi işlediği günahların sonucunda cehennem cezasını hak ediyor. Her insan ebedi bir yapıya sahip olduğu için ölümden sonra dirilip Tanrı’nın katında yargılanacağına inanıyoruz. Ne yazık ki insan kendi hakkıyla Tanrı’nın gazabından kurtulamaz. Fakat Rab Allah insanları kendi çocukları gibi sevdiği için kendi kutsal oğlunu dünyaya yolladı ki bizim ölüm cezamızı O çeksin. (Rom. 3:22-26) Bu yüzden sadece O’na iman etmekle bizler aklanıp cennet’e kavuşabiliriz. (Yuh.3:16) Tabii ki imanla kurtulduktan sonra Rab’be yaraşır bir biçimde yaşamaya ve buyruklarını yerine getirmeye çalışmalıyız. (Yuh. 14:21) İmanla, günah ve ölüm mahkumiyetinden kurtulduktan sonra bile bile günah içerisinde yaşamak kesinlikle İncil’e aykırıdır. İncil’de vaat edilen kurtuluş her bir insan için geçerli ve gereklidir. (Rom. 10:9-13)

KUTSAL KİTAP:

Bizler Eski Antlaşmayı (Tevrat ve Zebur) ve Yeni Antlaşmayı (İncil) Tanrı’nın hatasız ve eksiksiz esini olarak kabul ediyoruz. (Mt. 5:17-18, 2.Tim. 3:16) Bunlar birbirini iptal etmeyip, tam tersine birbirini tamamlayan tek olan Tanrı’nın mesajını oluşturuyorlar. Kutsal Kitap’ın mesajı İsa Mesih aracılığıyla sağlanan kurtuluş planıdır. Eski Antlaşma sadece Musa peygambere ya da Davut peygambere indirilen vahiyleri değil birçok peygamber aracılığıyla verilen vahiyleri de içermektedir. Aynı şekilde Yeni Antlaşma (İncil) Kutsal Ruh tarafından yönlendirilen İsa Mesih’in havarileri aracılığıyla yazıldı. (2.Pet. 1:20-21) İnanç, ibadet ve uygulama konusunda tek güvenilir, yeterli ve yetkili kaynaktır (Yu.10:35; 1Ko.4:6; 2Se.3:14-15). Vahiy süreci Mesih’in gelişi ve İncil’in tamamlanmasıyla sona ermiştir (Luk.16:16; Vah.22:18-19 )

KİLİSE:

Tüm Mesih inanlıları, İMANLILAR TOPLULUĞU’nu (Kilise’yi) oluşturur (E.İş.2:47). Buna evrensel kilise denir ve her kim Mesih’i Rab ve Kurtarıcı olarak kabul ederse Mesih’in bu kutsal bedeninde yer alır. (1.Kor. 12:27) İmanlılar, inançlarını beraber yaşamak ve ibadetlerini yapmak için düzenli olarak yerel kilise topluluğuna katılır. (E.İş.2:42). Her yerel topluluk kendi üyeleri arasından onayladığı önderler dışında, İncil’de bütün kiliseleri toplayan bir merkezi yönetim sistemi görülmemektedir. Evrensel kilisenin tek başı Mesih İsa’nın kendisidir; dolayısıyla her bir kilise topluluğu doğrudan Mesih ve O’nun sözüne bağlıdır. (Ef.1:22; 4:15; 5:23; Kol. 1:18). Sonuç olarak her imanlı Mesih’in en büyük buyruğu uyarınca, diğer tüm imanlı kardeşlerini sevmeye ve imanlılar arasındaki birliği korumaya gayret göstermelidir . (1.Yuh. 3:11, Ef. 4:2)